Sanki yoldan geçen herkes beni tanıyor,
bin suçtan ifşa olmuş bir suçlu gibi...
Karanlık bir zindan, herkes uyuyor,
sırma kaftan içinde, cehennem gibi...

Kalbimde kök salmış, derin yara var,
ömür tükendi gitti, sanki daha var...
Kar yağdı üşüdüm, nerde bu bahar,
tenim ayaza çalmış bir şubat gibi...

Kanayan satırda, kuruyan damla,
yitirdik sevinci kederle gamla...
Anlattım o kadar ne olur anla,
Akıl, aklı unutan bir hasta gibi...

Çok gezdim âlemi, bu âlem neymiş,
dünya denilen yere, bir oyun denmiş...
Aynada gördüm düşmanım kimmiş,
bir dostun ihanetini görmüş gibi...

Yavaş yavaş saçlara değince beyaz,
avutmaz gönlümü ne söz ne vaaz...
Diyecekler, Engin mezarını kaz,
ölmeden kabire girecekmiş gibi...