Sürgünüm şimdi, doğduğum yerde...
herkes el bana herkes yabancı...
Düşünce yalnızlık denen o derde,
kalbimin kalmadı aşka inancı...

Ellerim sızlıyor yazarken işte,
bir sebep olmalı bu sessiz gidişte...
Mutluluk, artık eski bir düşte...
yüreğimin ortasında bir derin sancı...

Kervanlar kondu, göçüp gidecek,
ömürde telaşlı, sanki bitti bitecek...
Birgün o rüzgar, bizden esecek,
ardımızdan bakacak bir garip hancı...