Bugün 1992’de resmi olarak normal olimpiyatlarla birlikte ilki gerçekleştirilen 2008'de ise uluslararası ikinci büyük spor yarışması haline gelmiş Paralimpik oyunlarının son günüydü...

24.sü düzenlenmiş olan RİO Paralimpik oyunlarında Türkiye'yi 79 sporcu temsil etti. Bedensel engellilerde 49, görme engellilerde 29 ve özel sporcularda da bir koca yürek ay-yıldızlı bayrağımızı dalgalandırmak için sahneye çıktı.

Başladığı ilk günden itibaren heyecan ve merakla takip ettiğim ilk paralimpik oyunları olması da benim için ayrı bir duygu ve dikkat arzediyordu.

Araştırma ve gözlemlerin soncunda karşılaştığım tabloya göre Paralimpik oyunlarının seneler ilerledikçe yerel ve ulusal medyamızda daha çok yer bulması, beni en çok memnun eden gelişmelerden biri oldu. Gün geçtikçe bu bireylerimize sporcularımıza olan farkındalığın yeterli olmasa da giderek artması kayda değer olumlu gelişmelerdendi...

Tabikii memnun olduklarımız bununla da sınırlı değildi.

*Görme yetersizliği olan İbrahim Bölükbaşı'nın bugüne kadar hiçbir sporcunun aynı yıl yapılan olimpiyat ve paralimpik oyunlarında 2 ayrı spor dalında yarışmadığı bir zamanda bunu gerçekleştirip bir ilki başarıp tarihe geçmesi...

*37 yaşındaki bedensel engeli olan hci Nazmiye Muratlı'nın 104 kilo kaldırarak dünya rekorunu kırması ve altın madalya alması, bununla da yetinmeyip Paralimpik oyunlarında iki yıl üst üste altın madalya sahibi olan ilk Türk sporcu ünvanını da alması...

*Masa tenisin de tek koluna milyonların yüreğini de katan milli sporcumuz Abdullah Öztürk'ün, ülkemize ikinci altın madalyasını kazandırması...

* Kadınlar Judo da 48 kiloda rakibini mağlup eden Ecem Taşın bronz madalya kazanıp bu sene ki Paralimpik Oyunları'nda ülkemize ilk madalya yı getirmesi...

*Golbol kadın milli takımımızın finale kadar yükselmesi...

                                                           ...

Bu ve benzeri bütün başarılar beni ve bizleri çok memnun eden, gururlandıran olumlu gelişmelerdendi.

Vel Hasıl:

Bu sene ki paralimpik oyunları dünyada ve ülkemiz de hayalini kurduğumuz kadar coşkulu geçmese de eskiye nazaran farkındalığı daha fazla olan bir olimpiyat oldu.

Benimse bu sene ki paralimpik oyunlarını takip ederken gerçekleşmesini istediğim iki dileğim oldu.

Birincisi elbette ki bütün dünya vatandaşlarının farkında olduğu ve takip edeceği nice paralimpik oyunları olması...

İkincisi de bir gün şu oyunlarda madalyalarda en azından “Çini” geçebilecek kadar da olsa, engelli sporcularına değer ve destek vermiş bir “Türkiye” olması...

Gelecek hafta bir diğer özel eğitim yazısına kadar hoşça kalın, özel eğitimin “farkında” kalın..!