Prof. Dr. Mustafa Koç
Panik atağinin şiirsel anlatimi
Bu hafta sizinle panik atak belirtilerinin neler olduğunu, bu belirtileri yaşayan insanların hepsinde neden aynı sonuçlara yol açmadığını ve panik atak yaşayan birinin kendisine nasıl yardımcı olacağını şiirsel bir anlatımla ortaya koyan öğrencim Tuğba ÇEBİŞ’in ders kritiğini sizinle paylaşmak istiyorum.
Panik atak dediler adına kalp krizi sanıp koştuğumda doktora… Kaygı mıydı tüm bunlar korkularım mı sebepti yaşananlara. Sahi kaygı ile korku aynı şeyler miydi? ... Belirsizlikler kaygı veriyorken, korkularımın sebebi belli… Tüm yaşadıklarımın özeti kısaca şöyleydi;
Birden başladı belirtileri, üşüme bazen ardından gelen ateş basmaları 10 dakikadan az değildi. Kalbim kulaklarımda çarpıyor sanki onu işitmek o kadar net ki… Kalp atımlarım bedenimden habersiz gibi öylesine hızlı ve öfkeli… Çırpınıyor kanatlanmış bir kuş gibi… O çırpındıkça boğulacakmış gibi hissediyorum kendimi, nefesim yetmiyor adeta üzerimde bir sersemlik ve düşecekmiş gibi… Baş dönmesi ve bayılacakmış gibi olmak son zamanlarda bedenimde gölgem gibi… Terlemeler ve ardından eksi 20 derecede kalmışçasına vücudumu saran titremeler keskin bir bıçak gibi… Artık ben, ben değilim sanki , kontrolümü kaybettim ve bu durum çıldırtıyor beni… Yoksa ölüm bir adım ötemde mi? Ölüm korkusu sardı bedenimi… Günlerim geçmiyor sanki… Beş gün iyi bir gün kötü ya da tam tersi… Yaşamış olduğum bütün bu saçma, anlamsız, abartılı belirtileri yapmaktan alıkoyamıyorum kendimi… Ve artık mesleğinde yeterli ve iyi, ailesinin neşesi, eğitim müjdecisi ben, masallardaki gibi uçtu gitti. İşte bütün bunlardan sonra korkuyla yanına koştuğum doktorum şöyle dedi;
Hiçbir şeyin yok, belli ki benden iyisin maşallah dedi. Dudaklarındaki tebessüm içime su serpti. Fiziksel belirtilerin yanlış yorumlanması sonucu oluşan bir durumdur, korkma geçici… Kontrol bizde ve bu durum yalnız sende değil herkesin başına gelebilir telaşlanma deyince kalbimin kanatları yavaşladı kendine geldi… Hemen ardından asla derin nefes almamam gerektiğini belirtti. Kesik kesik nefes almak önemliydi.
Tüm yaşadığım belirtilerin ardından panik atak olduğunu düşünüyoruz, tedavi sürecinde birlikte yeneceğiz der demez anladım ki; kalbim kriz geçirmemiş yani sağlıklı ve dinç… Ölüm şimdilik uzak bana ama biraz panik bulaşmış yakama… Dur bir dakika işim, eşim, hedeflerim, unuttuğum sosyal, mesleki ve eğitsel yaşamıma koşmak istiyorum. Kalbim hızlı atacak, nefes nefese kalacağım biliyorum. Çünkü hayatımı kazanmak için koşuyorum.NORMAL BİR DURUM PANİĞE GEREK YOK BİLİYORUM…
TUĞBA ÇEBİŞ
Psikolojik Danışma ve Rehberlik. 3. Sınıf Öğrencisi
Panik atak dediler adına kalp krizi sanıp koştuğumda doktora… Kaygı mıydı tüm bunlar korkularım mı sebepti yaşananlara. Sahi kaygı ile korku aynı şeyler miydi? ... Belirsizlikler kaygı veriyorken, korkularımın sebebi belli… Tüm yaşadıklarımın özeti kısaca şöyleydi;
Birden başladı belirtileri, üşüme bazen ardından gelen ateş basmaları 10 dakikadan az değildi. Kalbim kulaklarımda çarpıyor sanki onu işitmek o kadar net ki… Kalp atımlarım bedenimden habersiz gibi öylesine hızlı ve öfkeli… Çırpınıyor kanatlanmış bir kuş gibi… O çırpındıkça boğulacakmış gibi hissediyorum kendimi, nefesim yetmiyor adeta üzerimde bir sersemlik ve düşecekmiş gibi… Baş dönmesi ve bayılacakmış gibi olmak son zamanlarda bedenimde gölgem gibi… Terlemeler ve ardından eksi 20 derecede kalmışçasına vücudumu saran titremeler keskin bir bıçak gibi… Artık ben, ben değilim sanki , kontrolümü kaybettim ve bu durum çıldırtıyor beni… Yoksa ölüm bir adım ötemde mi? Ölüm korkusu sardı bedenimi… Günlerim geçmiyor sanki… Beş gün iyi bir gün kötü ya da tam tersi… Yaşamış olduğum bütün bu saçma, anlamsız, abartılı belirtileri yapmaktan alıkoyamıyorum kendimi… Ve artık mesleğinde yeterli ve iyi, ailesinin neşesi, eğitim müjdecisi ben, masallardaki gibi uçtu gitti. İşte bütün bunlardan sonra korkuyla yanına koştuğum doktorum şöyle dedi;
Hiçbir şeyin yok, belli ki benden iyisin maşallah dedi. Dudaklarındaki tebessüm içime su serpti. Fiziksel belirtilerin yanlış yorumlanması sonucu oluşan bir durumdur, korkma geçici… Kontrol bizde ve bu durum yalnız sende değil herkesin başına gelebilir telaşlanma deyince kalbimin kanatları yavaşladı kendine geldi… Hemen ardından asla derin nefes almamam gerektiğini belirtti. Kesik kesik nefes almak önemliydi.
Tüm yaşadığım belirtilerin ardından panik atak olduğunu düşünüyoruz, tedavi sürecinde birlikte yeneceğiz der demez anladım ki; kalbim kriz geçirmemiş yani sağlıklı ve dinç… Ölüm şimdilik uzak bana ama biraz panik bulaşmış yakama… Dur bir dakika işim, eşim, hedeflerim, unuttuğum sosyal, mesleki ve eğitsel yaşamıma koşmak istiyorum. Kalbim hızlı atacak, nefes nefese kalacağım biliyorum. Çünkü hayatımı kazanmak için koşuyorum.NORMAL BİR DURUM PANİĞE GEREK YOK BİLİYORUM…
TUĞBA ÇEBİŞ
Psikolojik Danışma ve Rehberlik. 3. Sınıf Öğrencisi