Kaynaştırma eğitimi, terimsel manada bireyselleştirilmiş eğitim programlarıyla özel gereksinimli ve normal çocukların eğitsel ve sosyal yönden bütünleşmelerini sağlama işlemidir.

2000 yılında yürürlüğe giren “Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği” ile birlikte kaynaştırma konusunda ciddi adımlar atılmaya başlanmıştır. Şu an ülkemizde kaynaştırmaya devam eden öğrenci sayısı giderek artmakla birlikte, temelde yaşanan sorunlarda artmıştır. Bu yüzden kaynaştırmanın başarıya ulaşabilmesi için bazı düzenlemelerin yapılması ve temel ölçütlerin karşılanması gerekmektedir.

PEKİ BAŞARILI BİR KAYNAŞTIRMA NASIL GERÇEKLEŞİR?

*Öncelikle başta okul müdürü olmak üzere tüm okul çalışanları özel gereksinimli kaynaştırma öğrencilerine karşı “kabul edici ve destekleyici” tutumlar sergilemelidirler.

*Bununla birlikte Genel eğitim sınıfları, tüm öğrencilerin gereksinimlerini karşılayacak, öğrenmelerini kolaylaştıracak biçimde düzenlenmelidir.

* Kaynaştırma sınıfında ki diğer öğrencilerin de özel gereksinimli öğrenci hakkında bilgi sahibi olması kaynaştırmanın başarısı noktasında önemlidir.

*Ayrıca sınıfta ki tüm öğrenci velileriyle işbirliği sağlanmalıdır. Bu şekilde hem özel gereksinimli bireyin hem de diğer öğrencilerin velileri “kaynaşmış” olur.

*Sınıf öğretmeninin tutumları kaynaştırmanın başarısında bir diğer önemli faktördür.

*En önemlisi de kaynaştırma eğitiminin başarıya ulaşabilmesi için özel gereksinimli öğrenciye ve öğretmenine ihtiyaçlarına yönelik destekleyici özel eğitim hizmetlerinin sağlanması gerekir. Eğer bu destek sağlanırsa en azından her okulda bir tane özel eğitim danışmanlığı gibi bu ihtiyacı karşılayacak alanlar oluşur.

Her normal insan gibi bu çocuklar da diğer insanlarla sosyal ilişki kurmak, bunu sürdürmek, çevresi tarafından sevgi ve değer görmek, beğenilmek, takdir edilmek, hiç kimseye ihtiyaç duymadan ve bağımlı olmadan yaşamak istemektedirler. Bu onların en doğal hakkı olduğu gibi, toplumsal bütünlüğün ve kalkınmanın da temelidir. Bu çocuklarımıza verilen eğitimin niteliği ne kadar iyi olursa olsun, sonuç onu içinde yaşadığı toplumun bir üyesi haline getirmiyor ve kabul görmesini sağlamıyorsa verilen eğitim işe yaramayacaktır. Bu nedenle; kaynaştırma eğitiminin başarıya ulaşması için toplumumuzda farkındalığı oluşturmamız gerekir. Temel gereklilikleri, ilkeleri ve farkındalığı karşılayan kaynaştırmanın hem özel gereksinimli öğrenciye hem de diğer bireylere katkıları kesinlikle pozitif yönde olacaktır.

İslamiyet ile birlikte Hz. Muhammed döneminde iş yapabilecek durumda olan bu özel gereksinimli bireyler normal bireylerden ayrılmadan, eğitim de istihdam edilmişlerdir. (Yani bu bireylerimize kaynaştırma konusunda farkındalık yaratmada öncümüzde Peygamber Efendimiz olmuştur diyebiliriz). Bu hususu da dikkate alınca anlıyoruz ki;

Israrla yapmamız gereken şey farkındalık… !

Bense bu konuda toplumumuzdan umutluyum…

2 NİSAN “OTİZM FARKINDALIK GÜNÜ “ yazısına kadar hoşça kalın, özel eğitimin “farkında” kalın…