Bugün 23 Nisan…

Günlerden Cuma...

Hem milli hem manevi açıdan önemli bir gün.

Ne güzel ki bir de Ramazan ayındayız…

Salgın dolayısı ile kapalı olduğumuz evlerden çıkarak, Cuma namazı vesilesi ile konu komşu yollara döküldük. Maske ve seccadelerimizle girdiğimiz camide, itina ile safımızı belli ettik. Şunu belirtmeden geçemeyeceğim, salgın kurallarına en çok riayet edilen yer camilerimiz. Sanırım bir daha ayrı kalmamak için ayrı bir özen gösteriyoruz.

Cuma hutbesinin konusu yetim haklarıydı.

Konu ile ilgili hadisi şerifte, Peygamber Efendimiz (s.a.v)’in babası şehit olan bir yetim çocuğu ağlarken görüp: “Benim baban, Aişe’nin de annen olmasını istemez misin?” Diye sorduğu soruya, çocuğun yüzünde güller açarak verdiği “istemez olur muyum” şeklindeki cevap, gözlerimizdeki yaşların hüzünden sevince doğru süzülmesini sağladı.

Hutbenin bıraktığı yerden ben devam edeyim. Yazının başında bugün 23 Nisan demiştik, eminim bir çoğumuz içinden “neşe doluyor insan” diye cümleyi tamamlamıştı.

Peki neydi bu 23 Nisan’ın önemi. Biraz anlatalım.

Milli Mücadele döneminin kahraman şahsiyetlerinden Kazım Karabekir, Doğu Cephesi komutanlığına ilk atandığı zaman hazırladığı bir raporda 50 bine yakın yetim ve bakıma muhtaç çocuğun olduğunu tespit etmişti. Bu çocuklar sokaklarda, ağaç kovuklarında, mağaralarda aç sefil bir halde yaşıyorlardı.

Karabekir’in koca yüreği bu manzaraya dayanamadı. Hemen bir çalışma başlatarak ilk etapta Erzurum civarında 6-7 bin çocuğun bakımı için kolları sıvadı. Çocuklar için barınma şartlarının yanı sıra, bir takım askeri ve zanaat alanlarında eğitimler verilmesi sağlandı.

Karabekir’in “Çocuk Davam” şeklinde ifade ettiği konuyu daha da ilerletebilmek adına Mustafa Kemal’in desteğini alabilmek için çocuklardan bir kısmını Ankara’ya götürdü.

Atatürk bu manzaradan çok etkilendi. Latife hanım ise bu çocuklarla ilgilenmeyi kendisine manevi bir vazife edindi.

Sonrasında, yetim çocukların yetişmesi için sanayi mektepleri kuruldu. Bu okullar bugünkü meslek liselerinin temelini oluşturmaktadır.

Karabekir’in hassasiyetinin, devletin en üst kademesinde bulunan Atatürk tarafından sahiplenilmesi, birkaç yıl sonra Millet Meclis’inin açıldığı tarihin hem milli egemenlik hem de bu egemenliğin geleceğini teşkil eden çocuklarımızın bayramı olarak kutlanmaya başlamasını sağladı.

Ecdadımızın yetim vatan evlatları için başlattığı yürek burkan bu hikaye, bütün dünya çocuklarının neşe içinde şiirler şarkılar söylediği güzel günlere kadar uzandı.

Evlatlarını yetim bırakmak pahasına memleketine sahip çıkan aziz şehitlerimize ve milli bağımsızlığımızın mimarı kahraman kumandanlarımıza rahmet olsun.

Camiden dönerken balkonda gördüğüm çocukların söylediği gibi:

Bugün 23 Nisan, neşe doluyor insan…