Uzun, soğuk kış gecelerinde

Kendisinden başka dinleyeni olmayıp ta

Duvarlarla konuşan insanın halini

Anlayabilir misin sen

Biz birlikte yaşadık üzüntüyü, sevinci

Bazen kavgalar, tartışmalar oldu aramızda ama barıştık sonunda

Şimdi ayrılmak kolay değil

Alışmıştık çünkü biz inandığımız kutsal dava için

Bu gül yuvasında beraber yaşamaya

Ama ben özverini gördüm önce

İçinden çağlayan gibi dökülen özverini

Hep koşan, yürümeyi bilmeyen

Hesapsız, gücendirmeyen, saydam özverini

Ağladığımda ağlayan, güldüğümde gülen

Susan, hüzünlenen, sıcak özverini gördüm.

Bu dünyanın servetini,

Şu alemin güzelliğini,

Dünyanın saltanatını,

Bana verseler

İnsan bazen yaslanacak bir omuz

Bazen sarılıp da ağlayacak bir dost ister

İşte o dostlar SİZİNLE  SAYIN BAŞKANIM

Unutma biz kenetlendik ve inandık

SİZİNLE  BİRLİKTE  BAŞARACAĞIZ