Hayat Öğretir Derler di Eskiler

Yaş İlerledikçe Daha İyi Anlıyor İnsan
Her Yaşanan
Bir Ders Olduğunu
Ve
Şunu Anladım ki Öğrenmek Birazda İnsanın Kendi Elinde Bakmak İle Görmenin Arasındaki O İnce Çizgiyi Bilmek İle Alakalı..

Hani Bir Söz Varya "Bazıları Yaşar Bazıları Sadece Hayattan Geçer"
Bu Sözü Hep Kullanırım Ve Doğru Bir Söz Bence...

Ben Bilenlerin Deil de Öğrenenlerin Gelecekdeki Nesile Aktarmalarını Hep Söylerim..
Ama Malesef İnsanın Doğasında Olan Bir Şey Var..
Helede Makam Yada Servet Sahibi İse En Çok Ben Bilirim Egosu.
İşte Problen Orada Başlıyor.
Ve Sonrasında
"Başına Gelmeyince Bilinmiyor" diye Sonuçlara Bahane Bulunuyor.

Dedim Ya HAYAT ÖĞRETİR..

Çok şey öğretir hayat.

En çok da direnmeyi.
Hb
Sonra kimseye çok da güvenmemeyi.

Öyle her sıfatı herkese hemen vermemen gerektiğini.

Kalabalığın güzelliğini...

Yalnızlığın gücünü...

Kendi gücünü keşfetmenin en büyük mutluluk olduğunu.

Ama en çok da herkese “hiç kimse” olarak bakabilmeyi.

Bazı mevsimlerde güneş var diye aldanmayıp, yanına bir şey almanın gerekliliğini.

Yani ihtimalleri.

Hayatta her şeyin mümkünlüğünü.

Hikâyede Derviş’in dediği gibi:

“Bu da geçer yahu!” diyebilmeyi.

Yıllarca Kendimden Yaşça Büyük Abilerim Amcalarım İle Ahbaplık Ettim Çok Şey Öğrendim Ve Dinledim. Hala Saatlerce Sohbet Eder Dinlerim.

Şehrin Kaderini Tayin Eden Gençler Sizde Dinleyin Bir Araya Gelin Bir Gün Keşke Dememek İçin Büyüklerinizi Şehre Emeği Olan Herksi Dinleyin ki.
Hayatın Sizi Getirdiği Noktada Nerede Olursanız Olun Kimsenin Olmadığı Yerde Onlar Yanınızda Olur

Saygılarımla