Merhaba değerli dostlar...

Çocukluğumuz sokaklarda geçti bizim… Halı sahamız yoktu ama şampiyonlar ligi finalini oynardık toprak tarlalarda. Bowling salonlarımız yoktu ancak bir umut dolusu misketlerimiz vardı. Hiç play station oynamadık ama en iyi saklanma yerlerini bilirdik geceleri, saymayı öğrendik saklambaç oynarken. Çok tartıştık arkadaşlarımızla gol ve ya değil diye ancak hiç kavga etmedik, hiç kötü söz çıkmadı ağzımızdan. Annelerimizden çok fırça yemişizdir terli terli su içtik diye ama asla karşı gelmedik “of ”bile demedik büyüklerimize. Ezan okunduğu zaman oyunu bırakır, topumuz bahçeye kaçtığında hep atan alırdı bunun bahsi bile olmazdı. Heyecanla beklediğimiz günler olurdu, yaz tatilleri özellikle sabah erkenden dışarı çıkılır, akşam ezanı ile eve girilirdi. Yatsı namazı vaktinde dışarı çıkıldığında muhakkak saklambaç oynanırdı. Çocuktuk işte kız ya da erkek yoktu aramızda sen şu taraftansın sen bu partidensin olmadı hiç aramızda ki tek fark boylarımızdı. Peki ya şimdiki çocuklar bunları biliyor mu? Tabi ki hayır…

Futbol halı sahalarda saklandı artık. Savaş içerikli oyunlarla geçiyor zamanları, saklambaç bilmeden büyüyorlar, akşam karanlığının güzelliğini bilmiyorlar çünkü bizim zamanımızda eşkıya yoktu sokaklarda…

Biz çok şanslıydık, bu güzel şeyler bizimle beraber bitti. Biz büyüdük güzellikler bitti…

Umarım yeni nesil genç kardeşlerimiz hayatları sokaktan öğrenir,bilgisayardan değil..

Saygı ve dua ile…