Bu şehrin çocukları şampiyonluk beklemekten usandı artık. Şampiyonluk bu şehrin kendi çocuklarıyla olur. Şanlı mazimize bakın şampiyonluklarda hep Sakarya ruhu vardı. Şampiyon olmak istiyorsak alt yapıya önem vermeli, şans vermeli ve onlara inanmalıyız.

Takımda eksik olan Sakarya ruhu.. Sakarya için futbol tarlası denirdi. Bizi biz yapan bizim çocukların mücadelesiydi. Elin oğluyla bir yere kadar..

Önceki sene bireysel yıldızları topladık; her hafta gündem para oldu. Karakterli takım olmadık ondan kaybettik dedik.

 Bu sene karakterli takım kuruldu denildi. Nargilecilerin  yarı finalde prim pazarlığına şahit olduk. Bu akşam sezonun en kötü futbolunu oynadık. Ve ne yazık ki kaybettik. Semt takımları yine başarılı oldu. Bu ruhsuz futbolla olacağı budur. Yine gönüllerin şampiyonu Tatangalar oldu.. Şampiyonluğu kaybettik ama umudumuzu yitirmedik.  2 senedir final oynuyorsak bu seyirci gücüyle oldu..Bu bir realite..

Semt takımlarının; haritada nerede olduğu belli olmayan kulüplerin şampiyon olması zorumuza gidiyor elbet.  Seneye direk şampiyonluk iddiası olmasın ama önümüzdeki 5 yıl için Sakarya’nın çocuklarına şans verelim. Bu şehir kendi çocuklarıyla şampiyon olur. Mali olarakta kulup disipline edilmeli. Her sene 26 tane topçu alıp sonra onların parasını nereden bulacağız diye kara kara düşünmekten sıkıldık artık.

Geçmişi gözünüzde canlandırın Sakaryaspor’da iskelet Sakaryalı futbolculardan kurulu değilse o formanın ağırlığını; armaya olan sevgiyi yaşamamış; o tribün okulundan geçmemiş futbolcularla olmuyor bunu artık kabul etmeliyiz.

Şampiyonluk bu şehrin kendi çocuklarıyla olur. Sadece inanın!

Selam saygı dua

İlhan Cancı