Evet nereye gittiler?

Avlusunda su kuyusu bulunan evler vardı .
Incir
Nâr
Ayva
Erik
Dut
Kiraz
Asma Üzüm

Tavuk ve civciv olmazsa olmaz bir zenginlikdi bir çok evde .
Komşular ve ahbaplar vardı
Birbirimizin ağzından yerdik ve her derdimizi bilirdik birbirimizin.
Misket
Yakar top
Ebelemece
Kuka
Saklambaç
Kızlı erkekli oynanan
Evcilik oyunları vardı.

Kimin kapısında acıkırsak orada doyardı karnımız.
Sabah evden çıkar gece 12 de ismimiz çığlık atılınca eve döner , niye duymuyorsun diye
ince bir fırça atılırdı , hepsi buydu.
Mis gibi hayattı kısacası herkes için.
Anneler naif , çocuklar özgürdü.
Yaşıyorduk bu hayatı .

Ağaçlar meyveler birer birer azaldikca özgürlüğümüzden de çalındı sanki.
Sahi ya.
Nereye gitti bu kocaman hayatlar?
6 inç bir ekrana sığdı hayatlarımız!
Yanyana oturduğumuz insanın gözüne bakmadan günler harcayıp, oh ne güvenli
bir yaşam diye yuttuk bunu.

Çocuklarımız adına ne büyük kayıp.
Nasıl bir fakirlik bu.
Tarifi yok...
Sahi hiç kuyudan su çektiniz mi
Sadece Merak ettim
Ben çektim çook önceden