Yapılan araştırmalara göre doğan çocukları özel gereksinimli olan ailelerde çocuğuna sahip çıkmama ve hatta çocuğunu annesi ile terk etme sayısı en yüksek olan babalardır.

“Çocuğum neden diğer arkadaşlarımın çocuğu gibi normal değil” diye veryansın edenler de çoğunlukla babalar olmuştur.

Tabi bunları yapmak en kolay yoldur.

Terk edip, öylece bırakmak, kaçmak...!

Ama birde öyle babalar var ki;

Müzisyen Özgün Uğurlu’nun down sendromlu doğan çocuğu hakkında soru soran gazetecilere “biz çocuk bekliyorduk Allah bize bir “melek” gönderdi” cevabında olduğu gibi Allah’ın gönderdiği bütün engel türünden melekleri, bağrına basıp evladım diyen babalar...

Bütün hayat düzenini, evladım diye bağrına bastığı melekleri için değiştiren, onların gelişimi ve eğitimi için ayarlayan babalar...

Allah’tan gelen bu meleklerin gelmesine vesile olan çocuğunun annesine eskisinden daha çok destek veren ve birlikte neler yapabileceklerine karar verip eşi ile hareket eden, onları hiç yalnız bırakmayan babalar...

“Ben ölürsem çocuğum ve annesi sıkıntı çekebilir” endişesine kapılıp üzülen “baba” gibi babalar...

Var...

Bugün Babalar Günü...

Bütün babalarımızın ve özel gereksinimli meleklerine ömürlerini adamış adam gibi adam babaların Babalar Günü kutlu olsun.

Gelecek hafta bir diğer özel eğitim yazısına kadar hoşçakalın, özel eğitimin “farkında” kalın...!