Ne farkeder değil mi?

İlçemizde yaşayan insanlarımızın değişik kültürlerde olması her zaman hoşuma gitmiştir.
Asıl güzel olan ise, ilçemiz halkının millet ayrımı yapmadan bütünlüğümüzü koruyan örnek bir halk olmasıdır.

İlçemize özgü olan karışık kültürlerin örnek bir şekilde beraber yaşadığı Hendek'imizde tanık olduğum bir olayı sizlere anlatmak istiyorum.

İkamet ettiğim bölgede yaşayan insanların %70 i doğu kökenli,diğerleri ise karadenizlidir...

Her mahallede olduğu gibi bizim mahallemizde de Ramazan ayı geldiğinde hanımlar, cemaatleşerek Kur'an Mukabelesi yaparlar.Komşularımızın hepsi bu mukabeleye iştirak eder.

Daha önceki yazılarımda bahsetmiş olduğum üzere,ben bir yardım vakfında görevliyim...
İlçemizde yaşayan ihtiyaç sahibi,mazlum ve desteğe muhtaç ailelerin sorunlarınıtesbit eder ve bu sorunlarını çözmek için yardımlar ararım.
Bir abimizin dediği gibi ,
Bir nevi mevlana yolu...
Köprüyüz biz,
Veren elden alan ele doğru...

BuRamazan ayında da; kayıt ettiğim birçok ailelerin yaşadıkları sıkıntılara şahit olmuştum...
Desteğe,onlara bir adım attıracak güce ihtiyaçları vardı...Daha sonra ki adımları zaten atabilirlerdi...

Hani insanların hayatlarında sıkıştıkları bazı küçük zamanlar vardır ya...
İşte o durumlarını atlatabilmek için çabalıyorlardı...
Daha sonrasında hayat onlar için biraz daha kolaylaşabilirdi...

Her insanın bir başka insan için yapacağı birşeyler vardır ilkesini savunmuşumdur.
Çünkü; güç cepte değil,bilekte hiç değil,güç sadece yürektedir...
Bu sözün gerçekliliğini bana mahallemin insanları gösterdi...
Ben sadece onlara ,bir başkası sizin bir paket makarnanızla iftar etsin,yemeğinde sizin gönderdiğiniz tuzunuzu kullansın,bu akşamki çayına kendi şekerinizden ikram edin ,ne kaybedersiniz ki dedim...
Allah onlardan razı olsun...
Bana makarnalarını,şekerlerini, nohutlarını,kendi yaptıkları reçellerini getirip,bize anlattığın kardeşlerimize götür bunları dediler...
Halbuki mahallemde yaşayanların birçoğunun sürekli işleri yoktu.İş buldukça çalışırlar,geçimlerini sağlarlar...
Ama dedim ya...
Onların güçleri yüreklerinde...

Getirilen erzakları koli yaparken, dikkatimi bir poşet içine koyulmuş kıtlama şekerive yine bir başka poşetteki fındık çekmişti...
Çok hoşuma gitmişti bu durum...
Özellikle ayrı kolilelere koydum o poşetleri ve takip ettim...
Acaba kıtlama şekeri kime,fındık kime nasip olacaktı...
İnanın takip etmeme rağmen yoğunluğumdan dolayı hangi kolide olduklarını şaşırdım.
Her dağıttığım koliye bakıyordum...
Sonunda,doğu kökenli bir ailemizin paylaştığı kıtlama şekeri,karadenizli bir ailemize,karadenizli bir ailemizin fındığı da doğulu bir ailemize nasip oldu...
Her iki aileye de kolilerini verirken onlara dedim ki;
Gördünüz mü?
Bizler öyle bütün olmuşuz ki ,farklı kültürlerde olmamıza rağmen aynı gönüllerdeyiz...
Laz da,çerkez de olsak,kürt de,gürcü de olsak,
Rabbimiz ,Peygamberimiz ,kitabımız bir , bayrağımız,vatanımız bir...
Aynı duyguları taşıyan,beraber çarpan gönüllerimiz bir...

Allah'a emanet olun...