İnsan ruhu bu. Bir günü bir gününü zaten tutmuyor. Kah mutlusun kah üzgünsün kah hırçın. Bir de bakmışsın dalgınsın. Hiçbir şeyi kestiremiyorsun çok ta net ve apaçık değil zaten dünya madden bakılmadığında. Zaman da bir o kadar hızlı akıyor ki farkına varmadan bakıyorsun ki yanında bastonla kahveni yudumluyorsun koltuğunda.

  İnsanlar hep değersizlikten yakınır yaş kaç olursa olsun. İçilen bir kahvenin, tenini yakan Güneş’in, yürüyebilmenin değerini bir de yüzünden mutsuzluğu okunan insanlara anlatmalı. Her yeni gün sevincin mutluluğun habercisi olmalı. Kimileri hep iyimser bakıyorsun hayat hiçte böyle değil deseler bile aldırmayın. Hayat verebileceğiniz değerin büyüklüğü, şiddeti kadar gelecektir size. Asıl mesele belki de zihne bunu yerleştirecek iradeye sahip olmakta ve iyi bakabilmektedir.

 Her yeni Güneş, yeni bir yağmur, bulut kar türü ne olursa olsun şekli nasıl olursa olsun içinizde özünüzde yatan sevgiyi çıkarmaya vesile olsun. Bugün yaradılışımızdaki güzellikleri keşfetmenin belki de en güzel günüdür.