Kısaca kendinizi tanıtır mısınız?

1971 yılında Malatya'nın Doğanşehir İlçesinin Çavuşlu köyünde dünyaya geldim. İlkokulu Çavuşlu Köyü İlkokulunda, ortaokul ve lise tahsilini Polat Kasabasında tamamladım. Evli ve 3 çocuk babasıyım. 1986 yılında A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi bölümüne girdim. 1990 yılında iyi derece ile mezun oldum. 1991 – 1992 yılında, Polis Akademisinde bir yıllık özel eğitimden sonra, Bursa Emniyet Müdürlüğünde iki yıl Komiser Yardımcısı olarak görev yaptım. 1994 yılında Mülki İdare Amirliği mesleğine intisap ettim. 6 ay Sinop Kaymakam adaylığı, 5 Ay Yeşilyurt Kaymakam Refikliği yaptım. Ankara'da 4 aylık İngilizce kursundan sonra 8 ay süre ile İngiltere'de incelemelerde bulundum. 1999 – 2001 yılları arası Elazığ -Ağın ilçesi ve 2001 – 2005 yılları arasında Diyarbakır'ın Çınar ilçesinde görevlerde bulundum. 25.10.2005 –  19.10.2006 tarihleri arasında Balıkesir - Sındırgı Kaymakamı olarak görev yaptıktan sonra, 20.10.2006 – 11.08.2010 tarihleri arasında Kayseri - Yahyalı Kaymakamlığı yaptım. 12.08.2010 tarihinde Geyve Kaymakamlığı’na atandım. Bu senenin başında ise Hendek’e tayinimizin çıkmasıyla birlikte burda görevimizi sürdürmekteyiz.

Öncelikle, sizce Türkiyede Özel Eğitim hususunda yaşanan sorunlar ve özel gereksinimli bireylerin yaşadığı sıkıntılar nelerdir?

En önemli sorunların başında tabiki de “farkındalık” sorunu geliyor. Devlet özellikle son zamanlarda özel gereksinimli bireylerin topluma daha çok katılabilmeleri adına çalışmalar yapsada tabi ki bu yeterli değil. Bununla birlikte bu bireylerin yaşamını kolaylaştıracak maddi manevi destek noktasında da yetersizlikler yaşanmaktadır.

ÇÖZÜM?

Öncelikle toplumumuzda bu bireylerimize karşı farkındalığın artırılması gerekmektedir. Bu bireylerimizin mahallesindeki komşularından tutunda bütün herkesin bu bireylerimizi tanıyıp sahiplenmesi gerekiyor. Devlet kurumlara E- Kpss sınavı ile engelli bireyleri alarak  bu bireylerimizi çalışma hayatına katıyor. Bence bu yeterli değil; mesela milletvekillerinin de arasında özel gereksinimli kişilerin olması gerekir. Örneğin devlet bir kanun çıkarsa ve kota koysa milletvekilleri arasında  %2 engelli kişi bulundurma zorunluluğu getirilmesi vs...

Peki Hendek’in Özel Eğitim açısından şuan ki durumu nedir?

Elimizde bulunan en güncel verilere göre Hendek’te Milli Eğitime bağlı devlet okullarında 67 zihinsel engelli, 188 tanede kaynaştırma öğrencisi eğitim görmektedir.Ayrıca Hendekte 2 tane de Rehabilitasyon Merkezi bulunmaktadır. Bu iki okulumuzda da toplamda 413 özel gereksinimli bireylerimiz eğitim görmektedir.

Rehabilitasyon Merkezleri ile alakalı verdiğiniz sayıdan yola çıkarak iki kurumda da toplamda 413 öğrenci sayısı bulunması sizce de biraz aşırı değilmi?

Evet maalesef durum böyle. Aslında olması gereken kaliteli eğitimler veren çeşitli kurumların hizmet vermesi.Ancak hal böyle oluncada bize düşen bu kurumların ticaret merkezine dönüşmesini engellemek ve belirli aralıklarla bu kurumları denetlemektir.

Sizlerin Hendek’te Kaymakamlık olarak özel gereksinimli bireyler için sunduğunuz hizmetler nelerdir?

Bizim kaymakamlık bünyemizde bulunan “Sosyal Yardımlaşma Ve Dayanışma Vakfı“sayesinde 454 özel gereksinimli bireyimize ve 50 tanede 18 yaşından küçük özel gereksinimli bireylerimizin ailesine maddi  yardımda bulunuyoruz. Ayrıca okullarda kaynaştırma ve özel gereksinimli öğrencilerimizin ihtiyacını karşılamak için engelli merdiveni asansör vs. ödenekler ayırıyoruz. Eskiden kaldırımlarda ki görme engelliler için yapılmış yollar vs. de biz yapıyorduk fakat bu yetkileri artık belediyelere devrettiğimizden bu hizmetleri belediyeler veriyor.

Son olarak eklemek istediğiniz bir husus var mı ?

En başta belirttiğim gibi bu bireylerimizin toplumsal hayatta daha aktif olabilmesi için her kesimin farkındalık oluşturması gerekiyor. Eğer bizler bunu başarabilirsek geriside zaten kendiliğinden gelecektir.

Sn. Kaymakamımıza sorduğum soruların hepsine verdiği samimi ve içten cevapları için teşekkür ediyorum.

Gelecek hafta bir diğer özel eğitim yazısına kadar hoşça kalın, özel eğitimin “farkında” kalın..!