Ne bir ayet,ne de bir hadis… yazmayacağım…

İnsanlık konusunda o kadar çok ayet o kadar çok hadis var ki…Bizlere bildirilen bildirilmiş,söylenen söylenilmiş ama sorun ,bizlerin, o bildirilenleri
o söylenenleri algilamakta çektiğimiz zorluklar olsa gerek…

İnsanlarımızla ilgili isyanımı dile getirmekistiyorum…

Daha önce belirtmiş olduğum gibi,ben bir vakıf görevlisiyim…Bundan ziyade;Rabbimin emrettiği,Efendimizin bizzat kendisinin yaşayarak yol gösterdiği
doğruluk ve iyilik yolunun hizmetkarıyım… Yapmış olduğum bu hizmet olağanüstü bir vasıf değildir,mucizevi bir olay da değildir…Hepimizin bu yolda harcaması gereken asil bir vazifedir…Biliyorum ki; zerre kadar yapılan bir iyilik Rabbimin katında zayi olmayacak,zerre kadar yapılan bir kötülük de karşılığını bulacak..

On aydır ilçemizde birçok eve misafir oldum,birçok insanın derdine ortak oldum…Üzüntülerine,sıkıntılarına şahit oldum…Çektikleri zorluklarda boğulduklarına şahit oldum…Evet dünya imtihan dünyası…Ancak bu imtihan onların mı bizlerin mi?
Ben her şeyi Allah’tan bilirim…Şu zamanda görüyorum ki bazı insanlar,başka insanların yaşadıkları zorlukların sebebinin o kişilerin olduğunu düşünüyor…

Peki sen insan olarak, kul olarak ne yaptın ?Kendini sorguladın mı?

Bugüne kadar kimseden bir deniz ,birokyanus olmasını istemedim…Varlığı ne olursa olsun bir damla su olun dedim…Bir damla su,bir damla su daha ve bir damla su…Bu damlalar bir bardak su olsun…Bizler de bir bardak suyu ikram edelim,içen kana kana içsin…Ne kaybederiz ki…

Biliyor musunuz hala içim yanar,burnumun direği sızlar…
Mide kanseri ablamız vardı.Ağır hastayken tanıdım onu…bir-iki ay kadar bir zaman onunla ilgilendik…
Ama onun için çok bir şey yapamadım ki…Benden sadece haftada üç defa gitmesi gereken hastaneye gidebilmesi için indirimli bilet çıkartmamı istemişti…Halbuki evde lavaboya bile zor gidiyordu…

Çok kapı çaldık onun için.Sadece evde tedavi olup,bir gün de kemoterapisi için ambulansla hastaneye götürülmesi gerekiyordu…
Maalesef insan duvarını aşmak o kadar zor ki…Vefat etti zaten..Allah(c.c) rahmet eylesin,nur içinde yatsın…

İster isyan deyin,ister ne derseniz deyin…Ben de sizlere derim ki vicdan ,vicdan…Ne makamda olursan ol,ne mesleği yaparsan yap vicdan vicdan…

Aynı sorunları yine mide kanseri bir ağabeyimizde yaşadım…O da vefat etti…Çok ağırlaşana kadar,hasta haliyle eski bir arabası vardı,onunla hastaneye gidip gelebiliyordu…Ama zorla,mecbur olduğu için…Onu götürecek bir kişi bulamadı,ambülans hakkı verilmiş ancak bu hak sadece kağıtlarda kalmış…
Tabi ki yine insan duvarını aşmadık…

On ay bakıldığındaaz bir zaman gibi görünebilir…Ben bu on ayda sadece kendi ilçemizde öyle insanlara tanık oldum ki…Çaresiz,bir çıkış için çabalayıp duran ama çabaladıkça insan duvarından geçemeyen…

Bu dünyaya bizler yiyip,içip yatmaya,sıcacık evlerimizde,yapıştığımız koltuklarımızda kimseyi düşünmeden yaşamaya gelmedik…
Herkes çok fazladeğil,sadece elinden geleni yapsa birçok insanın derdine merhem olabilir…

Kimi bir lirasını verir,kimi zamanını verir,kimi yol gösterir,kimi de yüreğini koyar ortaya…Hepsi de bir kurtarıştır aslında…
Elinden ne gelirse,gücün ne kadarına yeterse…

İnsan kendini bilir.Ne kadar güçlü olduğunu fark edebilir…Güç maddiyatta veya makamda değildir zaten, insanın içindedir…
Kendinize gelin lütfen…Az bir gayretle çok işler yapabilirsiniz…Çok işlerden kastım ,bu dünya için doldurmaya çalıştığınız para kesenizdeğil ,inandığınız ahiret için iyilik keseniz …Biliniz ki dolduracağınız iyilik keseniz de gün gelip açılacak…Karlı olan hangisi bunu da siz düşünün…

Allah (c.c)’a emanet olun…