Onlar bizim fazladan kromozomlu güzel yüzlü meleklerimiz.

Onlar ne dünyanın farkındalar ne de kötülüklerin.

Onların, sıcak bir gülümsemenin yettiği ufacık gibi görünen ama kendi içinde kocaman bir dünyaları vardır.

Onlar dürüst, yardımsever,  neşeli, sempatik ve duygusallardır.

Onlar karşılıksız severler ve kin gütmezler.

Onların taklit yetenekleri vardır. Ama onlar bu yeteneklerini güya “normal”! İnsanlar gibi “sahtekarlık” ta kullanmazlar. Bu yüzdendir ki yalan söylemeyi hiç ama hiç bilmezler.

PEKİ BU SEMPATİK  BİREYLERİMİZDE DOWN SENDROMU NASIL OLUŞUR ???

İnsan hücresinde genellikle her bir hücrenin çekirdeği 23 çift kromozom içerir. 23 tanesini annemizden 23 tanesini de babamızdan kalıtsal miras olarak alırız. 21. Kromozomun fazladan bir kromozoma sahip olması ile Down Sendromlu insanların hücrelerin de 47 kromozom bulunur. İşte bu fazlalık Down Sendromu ile sonuçlanır.

Yani İnsanda genetik düzensizlik sonucu fazladan bir 21. Kromozomun bulunmasına Down Sendromu denir.

Down Sendromu; genetik bir farklılıktır kesinlikle bir hastalık değildir. Şu ana kadar belirlenmiş belli bir sebebi de bulunmamaktadır. Toplumda hurafe haline gelmiş ilerlemiş anne yaşı ile alakası yoktur.  Bildiğimiz şeyse bunun kimsenin suçu olmadığıdır. Ayrıca ülke millet sosyo-ekonomik statü farkının da bu durumun ortaya çıkmasında bir etkisi yoktur.

Bu farklılık 800 doğumda bir görülür. Dünya geneline bakacak olursak  “6 milyonun “üzerinde Down Sendromlu birey yaşar. Ülkemizde ise tam bir veri olmamakla birlikte 100.000 Down Sendromlu insanımız olduğu tahmin edilmektedir.

PEKİ ÇÖZÜM NEDİR ???

Tek bir çözümü vardır o da “FARKINDALIK “…

Eğer bu dediğim farkındalığı toplumumuza yayarsak erken teşhiste konur, ardından erken eğitimde başlar… Bizler bu bireylerimize sahip çıkmış olur ve toplumumuzda dile getirilen Allah vergisi terimini de sahiplenerek rabbimizden gelen, belki de hayat sınavlarımızdan biri olan bu sınavı geçer ve İslamiyet’in başında peygamberimizin öncüsü olduğu bu farkındalık yolunda bizler de yürümüş oluruz.

Ben bir özel eğitimci adayı olarak bu konuda toplumumuzdan çok umutluyum…

Velhasıl:

Onlar bizim daima yanlarında olmamız gereken “DOWN SENDROM” lu kardeşlerimiz.

Onların ve bütün dünyanın 21 Mart ”Dünya Down Sendromu Farkındalık” günü kutlu olsun…

Gelecek hafta bir diğer özel eğitim yazısına kadar hoşça kalın, özel eğitimin “farkında” kalın… !