İnsanlar bilinmez neden kendi işlerine geldiğinde sanki yanlış olan her işin doğru olduğunu savunurlar. Onlar bunun nedenini bilmeseler de kendilerinin her zaman doğru olduklarını ve sadece doğruyu söylediklerini sanırlar.

Bu gün nereye giderseniz gidin kime ne sorarsanız sorun karşınızdaki bilgiçlik taslayarak size vallahi bu iş böyle kardeşim. Bak ben geçen gün de bana sormuşlardı ben yine aynısını söylemiştim. Benim dediğim gibi de oldu diyerek size doğruyu yalnız kendisinin düşündüğünü söyler. Yol ortasında kadın cinayetleri olur, sağ olsun her kes seyreder. Oto yolda kavga olur, yine herkes sonucunu bekler. Komşusu kavga ederken ben yanlarında olsaydım diyenlerde çıkar bazen. Yangın olur insanlarımız telefonlarına sarılıp itfaiyeyi arayacağına yangının fotoğrafını çekmeye çalışırlar.

Ben şunu anladım; insanlık yavaş yavaş kayboluyor bitiyor. Çocuğunu katleden anneler ve babalar sanki insanlıktan anlıyorlarmışçasına birde toplum içerisine girmeye çalıyor. Hey gidi günler hey. Saygının ve sevginin olduğu zamanlarda vardı. Yolda yürürken birinin ayağına bassanız pardon veya affedersiniz diyerek olayı geçiştiriyordunuz.

Ya şimdi sokakta niye yan baktın kavgası ve cinayetleri işlenmiyormu. Cinayet işleyen biri ben yapmadım doğruyu söylüyorum demiyor mu. Doğru olanı yaparak mazlumlara yardım edenlerimizde var.Ne olursa olsun ben Allah’tan korkarım diyerek doğruyu söyleyenlerimizde .Ne olursa olsun yinede bunlara karşı olanlarımızda var.

Isparta kralı Agezilay'a sormuşlar:

-Doğruluk mu daha büyük meziyettir, yiğitlik mi?

Cevap gecikmemiş:

-Bütün insanlar doğru olsaydı, yiğitliğe ne lüzum kalırdı?

Gelin ne olursa olsun doğru olanı söylemekten kaçmayalım. Her zaman doğruyu söyleyelim ki Yüce Rabbim bizimle olsun.