Bir mucize bekliyoruz.

Bizde olmayan her şey onda olsun.

Bizim cesaret edip yapamadığımız şeyleri o yapsın.

Bir mucize bekliyoruz;

O okusun, o anlatsın,

O bilsin, o anlasın,

O inansın, o yaşasın.

Bir mucize bekliyoruz;

Tarihi o bilsin, ona göre bir yola çıksın, biz ardından bakalım,

Baktık yol güvenli başka işlerin peşini bırakabilirsek bizde gidelim.

Bir mucize bekliyoruz;

Hiçbir yanlışı olmasın, her söylediğinde haklı çıksın,

Biz dünya işleri ile kendimizden geçerken o titreyip titreyip kendine dönsün.

Bir mucize bekliyoruz;

Biz üşenirken abdest almaya o gündüz oturmasın, gece uyumasın.

Her yerde olsun herkesle konuşsun, herkese elini uzatsın.

Bir mucize bekliyoruz biz hiç bir şey yapmadan gelsin düştüğümüz çukurdan o bizi kurtarsın.

Yanlış yapıyoruz…

Aslında bir şeyi doğru yapıyoruz

Biz üzerimize düşenleri yapmadığımız için bir mucize beklemek en doğrusu.

Fakat şunu unutuyoruz ki, insanoğlu ancak göz aldatmacası olan sihir yapabilir.

Mucizeler ancak Allah tarafından gösterilir. 

Firavunun sihirli iplerini yutan Hz. Musa’nın asası buna en güzel örnek değil midir?

Eksiksiz hepimiz üzerimize düşen ne ise yapmalıyız.

Kendimizi kurtarmalıyız, kendini kurtaramayan memleketi kurtarabilir mi?

Üzerimize düşenleri yapan tertemiz yürekler olmalıyız.

Biz çoğunluk olduğumuz zaman

Sorumlular veya sorumsuzca davrananlar değil aklını ve gönlünü kullanabilenler,

Tarihi okuyanlar değil tarihi hissedenler,

Üç beş vakit yetiştirenler değil her vakit zikreden tertemiz yürekler,

Yeryüzündeki mahlûkatı kale alanlar değil gökyüzünden geçenleri görenler,

Ancak tertemiz yürekli bizler, bizi hayalini kurduğumuz o kutlu yola çıkaracaklar.

Varamasak önemli değil yok olsak ne çıkar…

Kalın sağlıcakla.