4. Sınıfta bir kız çocuğu; bir elinden annesi, bir elinden babası tutuyor. Önünde bu Yüce Millet için şehit olmuş insanların kabirleri.. En fazla ne hissedebilir değil mi? Ben hissettim, hem de çok şey hissettim. Minik ellerimin avuç içi kadar olan kalbim, çok küçük geliyor bu duygular için.. 

Bir Millet düşünün; her bir askerinin bir hikayesi var. Kimi çocuğunu bırakmış gelmiş, kimi yeni kavuştuğu eşinden ayrılıp. Hepsinin gözünde özlem var, belli. Ama 'Vatan' Eş demektir, Sevda demektir, Can demektir ya bizde,

“Can'ı İçin Canını Vermeye Hazır'' derler hani, öyle işte..

Başlarında bir adam düşünün, adam olsun ama, masmavi gözleri herkesin göremediği şeyleri de görsün örneğin, yüreği yumruğundan büyük olsun. Bir harabeden bir millet çıkarabilecek kadar azimli, milyonlarca insana babalık yapabilecek kadar sevgi dolu olsun..

İşte O Adam; Mustafa Kemal Atatürk Ben, Mustafa Kemal'in Torunuyum, Çanakkale Çocuğuyum, Türk Evladıyım.

18 MART ÇANAKKALE ZAFERİMİZ KUTLU OLSUN!