1860'lı yıllarda başta Amerika ve batı ülkelerindeki işçiler olmak üzere, çalışma koşulları çok kötüydü. İşçiler genellikle işlerini kol gücüyle yapıyorlardı. Küçük çocuklar karın tokluğuna çalıştırılıyor, 14 saate varan mesai saatleri söz konusuydu.

İş yeri sahipleri eşi benzeri görülmemiş şekilde büyürken, işçiler gündelik yaşamlarını çok zor şartlarda sürdürüyorlardı.

Amerika Birleşik Devletlerinde yaklaşık 600.000-işçinin katılımı ile 1 Mayıs 1886'da Emek Birlikleri Federasyonu, günlük mesai saatinin 8 saat olması için Amerika genelinde mücadele başlatarak iş bıraktılar. Şikago'da tekstil işçilerinin eylemi kanla bastırıldı. Grev yapan işçilerin üzerine patronlar tarafından tutulan sokak çeteleri, silahlı saldırı yaparak işçileri katletti.

1 Mayıs 1886'da Kanada ve Amerika'da 400.000.işçi greve çıktı. Tarih, emekçilerin böyle yığınsal, örgütlü ve kararlı tepkisine ilk defa şahit oluyordu. Yapılan bu genel grev patronların şiddetli tepkisini çekti.  Olayları başlattıkları gerekçesiyle 8 işçi önderi idama mahkum edildi. Albert Persons isimli işçi özür dilemesi halinde idam edilmeyerek af edileceği kendisine söylendiğinde, mahkeme heyetine "Bütün Dünya biliyor suçsuz olduğumu. Eğer asılırsam cani olduğumdan değil, emekçi olduğumdan asılacağım”. İşçi önderlerinin cenazelerine yüzbinlerce kişi katıldı. ABD'de yaşanan bu olayın ardından 2.Enternasyonal, 1899'da Paris'te düzenlediği kongrede, 1 Mayıs'ı 1890 yılından başlamak üzere "Mücadele, Birlik ve Dayanışma Günü" olarak ilan etti.

1 Mayıs,1890 yılından bu yana kutlanan, işçilerin alın teri, gözyaşı ve kanlarıyla başlattıkları, 8 saatlik iş günü mücadelelerinin ve kazanımlarının tarihidir.

Osmanlı döneminde 1Mayıs 1905 yılında İzmir’de, 1909 yılında Üsküp’te, 1910 yılında İstanbul’da, 1921 yılında Fransız-İngiliz işgali altındaki İstanbul’da kutlanmıştır.

1 Mayıs İşçi Bayramı olarak 1923’te Türkiye’de yasallaşmıştır.

Cumhuriyet döneminde özellikle demokrasinin rafa kaldırıldığı dönemlerde 1 Mayıs işçi bayramı kutlamaları yasaklanmıştır.

Ülkemizde en geniş katılımın olduğu 1 Mayıs kutlamaları 1976 ve 1977 yılında İstanbul Taksim meydanında yapılmıştır. İşçilerin talepleri uluslararası sermayenin ve yerli işbirlikçilerini rahatsız ettiğinden bu dayanışma günü sabote ederek, geçlerin-işçilerin üzerine kurşun yağdırarak yasaklamışlardır. 1980 yılından sonra baskıcı darbe yönetimleri 1Mayıs işçi bayramını, tatilini ve kutlamalarını iptal etmiştir.

1 Mayıs Dünya Emekçilerinin Dayanışma Günüdür. 1 Mayıs İşçi Bayramıdır.1 Mayıs İşçi haklarının yerine getirilmesi için emekçilerin taleplerini belirttikleri gündür.          

Sendikalar her emekçinin haklarının savunulduğu ve İşçi haklarının uygulanması için örgütlendiği sivil toplum örgütleridir.  Fakat ülkemizde maalesef işçilerin sendikaya üye olması işlerini kaybetmelerine sebep olmaktadır. Sendikaya üye olan işçi ve memurlar fişleniyor. İktidara yakın sendika üyesi değilseniz adı tayin olan sürgünlere maruz kalmaktasınız. Sendikaların, çalışma barışını zedelediğini belirttiği taşeron ve kiralık işçi uygulamalarına son verilmelidir.