Daha bir hafta önce yazdım. “Engel sizsiniz” dedim.

Lütfen Engelli haklarına saygılı olalım dedim.

Öncelik istemedik; ki hakkımız.

Ayrıcalık istemedik. Sadece saygı istedik.

Lütfen dedim…

Rica ettim….

Ama görüyorum ki, ben söyleyip ben işitmişim. Anladım ki, biz adam olmayız.

Anladım ki, saygının sadece adı var.

Niye mi bunları yazıyorum, niye mi bu denli öfkeliyim.

Anlatayım…

Bir şey ifade etmese de anlatayım. Belki birileri sesimizi duyar diye tekrar tekrar anlatayım.

Dün akşam saat 22:30 civarı .

Eşimin rahatsızlığı nedeniyle Hendek Devlet Hastanesi ACİL bölümüne gittim. Acil bölümünün yan tarafında bulunan iki adet Engelli parkına aracımı park etmek istedim.

Aman Allah’ım istemez olaydım.

İki adet olan Engelli parkına Resmi plakalı bir araç tam ortalayarak park etmiş. Ne sağ tarafına girebilirsin, nede sol tarafına. Mecburen Hastanenin dışında ki boş yere park ettim. Yaklaşık 40-50 metre yürümek zorunda kaldım (Tek ayakla)

Ben yürüyebildim; ya yürüyemeyen Engelli bir kardeşim oraya gelseydi?

Neyse… Eşimin Hasta kaydını yaptırdıktan sonra Acil dışına çıktım. O zaman daha da vahim olan bir tablo ile karşılaştım. Engelli parkını ortalayan resmi plakalı araç Sağlık Bakanlığı Hendek Devlet Hastanesi Resmi aracı olduğunu gördüm.

Yok artık diyeceksiniz. Ama gerçekten de öyle. İnsanların sağlığı ile direk olarak ilgilenen Sağlık Bakanlığı daha kendi personelini sağlıklı düşünmeye yönelik eğitememiş. Sağlık personeli bunu yaparsa başkaları ne yapmaz.

Sağlık Bakanlığı bizi düşünmezse Allah aşkına kim düşünür.

Bu kadar mı duyarsız olmuşuz….

Bu kadar mı insanlıktan uzağız…

Boşuna mı yazıyorum bunları….

Boşuna mı çırpınıyorum….

Boşuna mı sitem ediyorum…

Bilmiyorum…

Bilemiyorum…

Ama karınca misali doğrunun, doğruların yanında taraf olmaya devam edeceğim…

Saygının ve hoşgörünün hakim olduğu güzel günlerde yaşamak dileği ile.

Kalın sağlıcakla…