Seven ölür, sevilen ölür, gezen ölür, susan ölür ya da bir gün her biri öldürülür...
      Bitmeyen kadın cinayetleri, konuşan silahlar, bıçaklar, soldurulan gencecik hayatlar, yaşama hakları elinden alınmış kadınlar...
      Artık aynı cümleler içinde saklanmış, onlarca kez dile getirilmesine, tepki gösterilmesine rağmen hiçbir sonuca bağlanmamış benzer hayat hikayeleri...
      Kıskanç koca, boşanmayı yediremeyen koca aldattığı halde; bırakılmayı kabul edemeyen koca bazen saplantılı erkek arkadaş, bazende ruhu kirlenmiş sapık bedenler...
        Bugüne kadar benzer sebeblerden  hayatına son verilmiş o kadar kadın var ki, bir çoğu hiçbir haber ajansına düşmeden sessizce göç edip gittiler bu dünyadan.
          Onlarca kez tv programlarında işlendi bu konular, onlarca köşe yazarı yazdı tepki gösterdi köşelerinde, binlerce kişi yürüdü isyan etti gelinen bu duruma;ama sonuç değişmedi.
          Bitmedi!!!
          Bir türlü sonu gelmedi, getirilemedi...
           Kadın yaşadığı şiddeti şikayet etti adam saatler sonra serbest bırakıldı.
         Bir zaman sonra kadın susturuldu ilelebet; adam  o kadına kıyarak masumiyetini savundu.
         Günlerce konuşuldu; sonra unutuldu.
         O kadar çok şey var ki söylenecek.
         Bu aralar gündemde en çok yer alan konulardan biri de bu gerçekten.
         İyi hal yasasından yararlanarak serbest kalan mahkumların dışarıya çıktıktan sonraki işledikleri cinayetler...
        Görünen o ki bir yerlerde yetersiz kalıyoruz, eksik yapıyoruz.
         Ya da suçlular artık o kadar profosyenel ki adaletin tüm mercilerini ikna etmeyi başarıyorlar.
        Bu ülkede kadın olmak, başlı başına zor bir meziyet.
       Bir zamanlar en büyük sıkıntı töre cinayetleriydi.
       Büyüklerinin onaylamadığı biriyle evlenen kızlar töreye kurban edilirdi.
       Zamanla yerini şimdiki güncel cinayetler almaya başladı.
      Sevenlerde öldürüldü, sevilenler de...
       Ayakları üzerinde duranlarda, kocaya muhtaç olmayanlar da.
        Sadece evlilikte değil; sevgilisini bırakanlar da hatta hiç sevmediği halde sapkantılı aşığı olanlarda.
       Hiçbir bağlantısı olmadığı halde giydiği kıyafet yüzünden de öldürüldü kadınlar bu ülkede.
       Bitti mi peki?
       Bitmedi!!!
        Minicik çocukların oyun alanlarına girerek kirli dünyalarında kirletip yaşama haklarını aldılar ellerinden.
       Durmadılar, durmuyorlar.
       Evde, işte, okulda, sokakta, yaşamak için nasıl ki nefes almaya ihtiyacımız varsa, nefes almak için de güvenli bir dünyaya...
        Yarınlar ne kadar umut verici bilinmez; ama daha huzurlu ve güvenli bir dünyada yaşamak umuduyla.