Soru  sordum, cevabı yok dediler,

Cevap buldum, henüz sorulmadı dediler,

Dışa vurmak istedim, haykırdım, çığlık attım, yalvardım,

Dur, sus, yapma, bu sen olmazsın dediler,

Sustum, sustum ve yine sustum…

İşte sen busun dediler.

Aslında sen yoksun dediler!

Taşıyan mıyım taşınan mıyım?

Bilemedim hangisi ben!

Düşündüm, düşündüklerimden,

Hissettim, hissettiklerimden,

Yapmam gerekirken, yapmadıklarımdan,

Yapmamam gerekirken, yaptıklarımdan,

Yoruldum; zihnimle, beynimle, bedenimle kendimle çelişmekten.

Üzüldüm, üzerim diye üzülmemiş gibi davranmadım.

Korktum, korktuğum anlaşılır diye daha çok korktum.

Korktuğum anlaşılmasın diye rol yaptım.

Herkes inandı ben hariç.

Öfkelendim, öfkemden utandım.

Sevilme umudu ile herkesi sevdim.

Anladım ki sadece kendimi sevemedim.

Kendimi sevmemenin bedelini herkesi sevmeye çalışarak ödedim.

Aslında ben sevgi dilencisine dönmüşüm!