Bazen çok şey yazmak istersin, yazamazsın…

Ne ilham perisi gezer başında nede kalem kıpırdar.

Dalarsın mazinin tozlu raflarına, kitaplarda kaybolursun. Şiirlerle bütünleşirsin. Tarihe bir not düşmek istersin. Oysa an hep notluktur, hangi birini yazayım dersin; vazgeçersin.

Beş bin şehit vermiş bir davanın mensubu olmayı paha biçilmez bellersin. Sizin olsun yalan dünyanın yalan makamları dersin usulca…

Ve bir şiir okursun karanlığa haykırarak:

Şehadet ile düşerken minareler toprağa

Tekbir ile omuz verip kaldırdık gökyüzüne birer birer

Ne yardan geçtik ne serden geçtik

Törede ne varsa inandık Hak ölçülerinde

Vurduk kıstasa kırdık zincirleri

Cuma gecelerinin yasinleri ile

Sohbet eyledik gidenlerin ardından

Ağladık düşmana göstermeden

Kayaların yosun tutan tarafında

Hıçkırıklarımızı rüzgara vermedik ki

Yadeller namertler duyup ta sevinmesin diye

Bir gün pusatlandık sevda mavzerini

Vurduk vurulduk sevdaların kör kurşunuyla

Yaşayamadık sevdalarımızdan vazgeçtik

Doyasıya seyredemedik yarın hilal kaşını

Gözlerinize bakamadık belki de gözümüzden kıskandık

Sonunda karanlık geceleri dost tuttuk kendimize

Zifiri zindan odalarda tutsaklığı yaşarken

Ak kılı çekip aldık ak sütün içinden

Derdimizi açtık kara gecelere

Ak duvarlara anlattık çilemizi

Garibim kara geceler

Ak duvarlar öyle dinlediler bizi

Niye sustular onu da bilemedik sonra döndük

Kara gecelere ak duvarlara üzüldük,

Derdimiz ile üzüldü diye

Bir gün bir seher vaktinde esselatü hayrun minennev

Derken ezanlar sevdaların kudsiyetine el kaldırdık

Af diledik alemlerin Rabbinden

Minberde dinlerken sevdaların en yücesini

Cami duvarında satıldık ucuzlar soysuzlar tarafından

Tek çıkışlı dağlarda demir dövülürken

Tekbir gibi ses veren balyozun

Töresini düşünüp durduk her zaman

Aleme nizam dedik yaren tuttuk kendimize

Niceleri yol dostu olmuş bize

Sonra yine biz kaldık ki

Bu Allah'ın davasında bu bayrak davasında

Biz kaldık sevdiklerimizle beraber

Senelerce dert sofrasından bal yedik ekmeksiz

Allah'ın davasıdır dedik diyet istemedik

Eğilmedik kırıldık defalarca

Erkekçesine öldük yiğitçesine öldük

İpe giderken satmadık sevdiklerimizi

Kaldırdık hilal sancağını yaşadık Bozkurt töresini

Aşık SEFAİ’nin TÖRE şiirinde yaşarsın dünü, bugünü, yarını. Sağ kalın sağlıcakla kalın…