Prof. Dr. Mustafa Koç
Sevgisiz büyüyen çocuklar
Sevgi olmadan çocukların büyümesi nerdeyse mümkün değildir.Çocuklarımıza pahalı oyuncaklar alamayız, onları hayallerini süsleyen tatillere götüremeyiz, yaşamayı diledikleri eve sahip olamayız, bilgisayarları ve konuşma dışında her şeyi yapabildikleri son model cep telefonları da olmayabilir. Bütün bunlar çocuklarımıza verebileceğimiz dünyanın en güzel ve en işlevsel hediyesi olan “sevgi”yi vermememize engel olmamalıdır. Çünkü sevgi çocuğu büyütür ve onu iyileştirir.
Sevgisiz, güvensiz, ilgisiz ve tutarsız bir ortam bir çocuğun sahip olabileceği en kötü durumdur. Çünkü böyle bir ortamda dünyanın bütün güzellikleri sizin de olsa bunların hiçbir anlamı yoktur. Böyle bir ortamda yetişen çocuk bütün zaman ve enerjisini büyümek ve gelişmek için ihtiyaç duyduğu bu temel hususları elde edebilmek için harcayacaktır. Bu durumlara sahip olmak için her şeyini feda etmeyi göze alan bir çocuğun psikolojisini ne en son model cep telefonu, ne çok kapasiteli bilgisayar ne saray gibi ev düzeltemez. Sadece ve sadece şartsız, düzenli, dengeli ve tutarlı bir şekilde verilen sevgi onların psikolojisini iyileştirebilir.
Çocuk gelişim sürecindeki değişiklere uyum sağlayabilmek içingüveneihtiyaç duyar. Güvende tutarlı yürüyen ilişkilerle kazanılabilir. İnsanları yukarıda saydığımız cep telefonu, bilgisayar, saray gibi evler değil yine insan ve insan sevgisi iyileştirir. Eğer anne- babalar çocukları acıktığında onları besler, korktuklarında onları sakinleştirirlerse, duygusal ve fiziksel ihtiyaçlarınıdengeli düzenli ve tutarlı bir şekilde karşılarlarsa çocuk yetişkin yaşamda, başarısızlıkta ümitsizliğe düşmeden , başarma durumunda da şımarmadan haddini bilerek davranmayı öğrenir.
Sonuç olarak, yetişkin yaşamda kendisine, ailesine ülkesine ve milletine hizmet edebilecek kişiler yetiştirmenin yolu çocuklarımızı korku, kaygı, şiddet ve zorla değil sevgi ile büyütmek ve geliştirme ile mümkündür. Hiçbir şey bizim çocuğumuza göstereceğimiz sevgi için engel olamaz. Onlar çok iyi giyinmekten, istediği şeyi almaktan, istediği yere gitmekten mahrum kalabilir ama sala ana-baba sevgisinden mahrum kalamaz. Çünkü bu sevgiden mahrum kalarak büyüyen insanların yetişkin yaşamda nasıl davranacağında kimse emin olamaz. Bir insanın ne zaman ne yapacağını tahmin edemiyorsanız ona güvenemezsiniz. Fakat sevgi ile büyüyen çocuğun ne yapacağını tahmin edersiniz çünkü o sevgi ile büyümüş ve gelişmiştir yani sonuçta insan olmayı başarmıştır.
Sevgisiz, güvensiz, ilgisiz ve tutarsız bir ortam bir çocuğun sahip olabileceği en kötü durumdur. Çünkü böyle bir ortamda dünyanın bütün güzellikleri sizin de olsa bunların hiçbir anlamı yoktur. Böyle bir ortamda yetişen çocuk bütün zaman ve enerjisini büyümek ve gelişmek için ihtiyaç duyduğu bu temel hususları elde edebilmek için harcayacaktır. Bu durumlara sahip olmak için her şeyini feda etmeyi göze alan bir çocuğun psikolojisini ne en son model cep telefonu, ne çok kapasiteli bilgisayar ne saray gibi ev düzeltemez. Sadece ve sadece şartsız, düzenli, dengeli ve tutarlı bir şekilde verilen sevgi onların psikolojisini iyileştirebilir.
Çocuk gelişim sürecindeki değişiklere uyum sağlayabilmek içingüveneihtiyaç duyar. Güvende tutarlı yürüyen ilişkilerle kazanılabilir. İnsanları yukarıda saydığımız cep telefonu, bilgisayar, saray gibi evler değil yine insan ve insan sevgisi iyileştirir. Eğer anne- babalar çocukları acıktığında onları besler, korktuklarında onları sakinleştirirlerse, duygusal ve fiziksel ihtiyaçlarınıdengeli düzenli ve tutarlı bir şekilde karşılarlarsa çocuk yetişkin yaşamda, başarısızlıkta ümitsizliğe düşmeden , başarma durumunda da şımarmadan haddini bilerek davranmayı öğrenir.
Sonuç olarak, yetişkin yaşamda kendisine, ailesine ülkesine ve milletine hizmet edebilecek kişiler yetiştirmenin yolu çocuklarımızı korku, kaygı, şiddet ve zorla değil sevgi ile büyütmek ve geliştirme ile mümkündür. Hiçbir şey bizim çocuğumuza göstereceğimiz sevgi için engel olamaz. Onlar çok iyi giyinmekten, istediği şeyi almaktan, istediği yere gitmekten mahrum kalabilir ama sala ana-baba sevgisinden mahrum kalamaz. Çünkü bu sevgiden mahrum kalarak büyüyen insanların yetişkin yaşamda nasıl davranacağında kimse emin olamaz. Bir insanın ne zaman ne yapacağını tahmin edemiyorsanız ona güvenemezsiniz. Fakat sevgi ile büyüyen çocuğun ne yapacağını tahmin edersiniz çünkü o sevgi ile büyümüş ve gelişmiştir yani sonuçta insan olmayı başarmıştır.