Şehitler ölüyor, Beyler...

Sözün bittiği, Şehidin öldüğü, Vatanımın bölünmeye çalışıldığı yerdeyim. Sözler ne zaman ölür?

 İnsan hissettiği duyguları tarif etmeğe söz bulamadığında.

Son dönemde Türkiye`de yaşanan acıları ifade ede bilecek söz bulamadım maalasef... Ben söze çok değer veren birisiyim, sözümün gözden düşeceğinden çekindim, yazamadım... Şehit Analarının acısını sözümle hafiflete bilemeyeceğimden korktum ve sustum. Şehit babalarının yıkılışlarına omuz veremeyeceğimden korktum sustum... Sözler boğazımda kilitlendi, nefes alamadı, can bulamadı, boğularak öldü ve kalbime düştü. Şimdi yüreğim “Ölü Sözler Kabristanlığı”, yüküm çok ağır, çok acı, gücüm tükeniyor, taşıması çok zor. Bu acılar içinde Şehidimi göz pınarında yıkadım, sadece genc fidanlara ve onların analarının, babalarının, yetimlerinin yerine ağladım, ağıtlar yaktım, sakin ve sessiz...

Sözler ölmüş benim için... Söz sahipleri öldürdü sözlerini.

Barış sözü verdiler, tutamadılar... Çözüm süreci diye söz verdiler, devlet, millet, vatan ve kutsal ne varsa çözüldü, bir tek bunların sahte sözleri ve yüzleri çözülmedi... İstikrar dediler, ülke kan gölüne dönmekte... Komşularla sıfır sorun sözüyle yola çıktılar... Türkiye'yi bin bir sorunun içine soktular. Türkiye'yi Ortadoğu da av kekliği durumuna getirdiler. Şimdi ben bu ülkeyi ölü sözler kabristanına çevirmiş siyasi zihniyetin ardınca giden ve ölü sözlerden medet uman insanlara ne diyeyim? Bunun adı ne? Bu nasıl bir ahlak? Bu nasıl bir İman? Çok değil, sadece bir yıl önceye dönüp bakın, sonra onların sözlerini dinleyin ve inanmak istediklerinize inanın. Bundan ötesi var mı? Canınız ne kadar yanmalı ki, bu söz cambazlarını tarihin çöplüğüne gömesiniz?

 Şehitler ölmez diyoruz ya, artık Şehitlerimiz de ölüyor. Uğruna can verdiği toprak, hainlerin siyaset meydanına çevrilende, şehit kanıyla boyanmış Ay Yıldızlı Bayrağımız askeri üsten indirilende, başta Demirtaş olmak üzere HDP'liler Meclis kürsüsünden konuşanda, PKK ve Katil Öcalan`ı muhatap alıp masa başında konuşulanda, Yandaş medya ve Akil İnsanların Apo`yu barış elçisi diye övgüler yağdırdığında, Şanlı Türk ordusunun Paşaları başta olmak üzere askerler terörist diye içeri tıkılanda, teröristlerin yoluna güvercinler uçurulanda, Habur'da eşkiyalar kahraman edasıyla karşılanan da, Cumhuriyet`in temeline dinamitler koyulanda, Türkiye bölünmesin diye kanıyla koruduğu Vatan toprağının doğusu ve güney doğusu PKK katillerine terk edilende ve tüm bunlar baş verirken, bu acılara rağmen oylarını HDP'ye vererek Türk siyasetinde teröristleri söz sahibi edenler sustuğun da, şehitler ölür, hem de defalarca ölür.

Şehitler ölürse, Vatan bölünür, Vatan bölünürse, onun için Şehit olanların Şehit ruhu bir daha ölür. Şehitleri öldürüp, Vatanı böldürenlere inanmayın, aldanmayın, sonra her şeyden olursunuz, en önemlisi “Vatansız” kalırsınız.

Bu toprakları bizlere “Vatan” yapan atalarımızın ruhu bizi affetmez.

Şehitler ölmesin, Türkiye'miz bölünmesin...