Nasılsın diye soruyorlar. Aslında nasıl olduğumu biliyorlar, biliyorlar da, belki onları mutlu edecek, vicdanlarını rahatlatıp rutinleşmiş bencil hayatlarına devam edecek bir cevap verebilirim diye umut ediyorlar! Nasıl olduğumu bilmiyorlar desem azıcık vicdanı olana bu bihaberliğin vereceği utanç yeter. Madem sordunuz ben yine de bildiklerimi ve bilmediklerimi size söyleyeyim de nasıl olduğuma siz karar verin.

Günün hangi gün olduğunu, hangi ayda ve yılda olduğumu bilmiyorum.

Yaşım kaç, yarınım olacak mı bilmiyorum.

Annem, babam ve kardeşlerim nerede, ailem hayatta mı değil mi bilmiyorum.

Bir daha arkadaşlarımla oyun oynayabilecek miyim bilmiyorum.

Aslında oyun oynamayı da bilmiyorum.

Güveni, huzuru, mutluluğu, sevinci vb. birçok duyguyu bilmiyorum.

Korkuyu, çaresizliği, yalnızlığı ve kimsesizliği ise çok iyi biliyorum.

Siren seslerini, patlamaları, yıkık binaları, gözyaşı içinde bağrışmaları biliyorum.

Saklanmayı, sığınmayı, umut etmeyi bilmiyorum.

Saklanacak yerim, sığınacak evim ve umut edecek geleceğimin olmadığını biliyorum.

Beklemeyi, beklediğim şeyin gelemeyeceğini biliyorum.

Suyumuz yok susadım demeyeceğimi, ekmeğimiz yok açıktım demeyeceğimi biliyorum.

Evime gideyim desem evim yok, evim olsa ailem yok, ailem olsa geleceğimiz yok biliyorum.

Kaygımın güvene, korkumun umuda ihtiyacı var biliyorum.

Öfke ile çaresizliği, umut ile umutsuzluğu, hayal ile gerçeği, haklı iken haksızlığı aynı anda yaşamanın ne demek olduğunu biliyorum.

Bir dakikanın bir gün, bir günün bir ay, bir ayın bir yıl gibi geldiği, aslında bir saniyenin bile ne kadar uzun olduğunu biliyorum.

Sorularımın cevapsız, cevapların da umutsuz kalacağını biliyorum.

Ne olduğumu ve ne olmadığımı çok iyi biliyorum.

Ben Gazze’li bir çocuğum, Rabbimin benimle birlikte olduğunu biliyorum.

Her babanın ölmek üzere olan çocuklarının kulağına bilerek ve inanarak “korkma yavrum, sakın korkma Rabbim seninle” dediğini biliyorum ve duyuyorum.

Ölümün ne kadar yakın yaşamanın ise ne kadar uzak olduğunu biliyorum.

Yaşamak mı bilmiyorum, çünkü hiç yaşamadığımı ve yaşayamayacağımı biliyorum.

Ölüm mü? Bekliyorum çünkü artık onu çok iyi biliyorum.

İşte bildiklerim ve bilmediklerimden aklıma gelen bunlar. Siz karar verin BEN NASILIM?