Yaş İlerledikçe Hayata Karşı Bakış Açımız Yorumlarımız Değişiyor.

Hayata

Şairlerin Dizeleri İle Kattığı Yorum Belki de. Bu günlerde kızarak susarak anlatamadığımız duygularımızın ifadeleri olarak içimizdeki o insani duyguların tetikliyor..

Bazen hayat; Yolunun ne kadar doğru olduğunu, göstermek için sana,

Yolundan çıkmış, İnsanlarla karşılaştırır seni.

Nasıl bir insan olduğunu gör diye, İnsan olmayanlarla kesiştirir yollarını.

Aldığın terbiyenin, savunduğun, Değerlerin ve sahip olduğun,

Kişiliğin kıymetini bil diye, İnsanlığına sırtını dönmüşlerle,

Sayısız kere imtihan eder seni. Bırak bazen acıtsınlar canını.

Ne mutlu sana, yine de, Doğru bildiğin yolunda yürüyebiliyorsan.

Ve Ne mutlu sana ki, her şeye rağmen.

ÇOK ŞÜKÜR

BEN İNSANIM"

diyebiliyorsan..

Ve Yaş İlerledikçe Hayatın Boyunca Sustuklarını Şairlerimizin Dizelerinde Buluyor İnsan.. Pir Sultan oluyorum çoğu kez

Kafa tutuyorum Hızır Paşa'ya

Dönen dönsün diyorum,

Dönmüyorum yolumdan

Ve can veriyorum bir darağacında...

Nazım oluyorum bazen de

Ben bir ceviz ağacıyım görmediğiniz

Kılıç gibi sallıyorum kalemimin ucunu

Destanını yazıyorum kurtuluşunun

Ve geberiyorum memleket hasretinden...

Bir de bakıyorum Orhan Veli olmuşum

Gökyüzünü boyuyorum, siz uykudayken

Bir uyanıp bakıyorsunuz, gökyüzü mavi

Alıp başımı gidiyorum gün oluyor da

Yelkovan kuşlarının peşi sıra...

Ahmet Arif oluyorum kimi kez

Ham çarıkta buluyorum bir ayağımı

Kapatılan gözlerle üşüyorum da

Oy havar...!

Hançer yanımı buluyorum sol tarafımda...

Hasan Hüseyin olmadan durur muyum hiç?

Ben şimdi kaç kişiyim söyleyin hadi

Hesabını soruyorum suskunluğunuzun

Haziran'da ölmek zor diye belki,

Şubat'ta ölüyorum, mutlak o yüzden...

Attila İlhan oluyorum bazen de

Sisler bulvarındayım akşam çökerken

Git başımdan diyorum, o gitmiyor.

Mıh gibi aklımda tutuyorum adını aşkın

Dövülüyorum bir de çok gözlüklüyken...

Nesimi oluyorum çok kez de

Minnet eylemiyorum rızkım için kimseye

İki cihan bana sığarken,

Sığamıyorum ben bu cihana

Yüzülüyorum keskin bir bıçağın ucunda...

Veysel oluyorum arada bir de

Birliğe çağırıp insanoğlunu

Sazıma sarılıyorum silahım diye

Zehirli insandan umudu kesip

Şu kara toprağa sığınıyorum...

Neyzen olacağım bir gün mutlaka

Kimbilir belki de o gün bugündür

İçimi soğutmuyor bildik cümleler

Söyleyeceğim lafımı, dolandırmadan

Söveceğim, döveceğim dilimle

Benim son günlerde Neyzen olmaya,

O dili kullanmaya ihtiyacım var...

Cahil,kaba,sevgisiz ,saygısız,

hoyrat,korkak insanlara......