Sevgili dostlar bu gün farklı şeyler yazmak istiyorum, farklı şeyler...

Hani sahibi iken kıymetini bilmediklerimiz, hep sahibi olacağımızı sandığımız şeyler. Bunlardan biraz bahsetmek istiyorum.

Mesela sağlığımızın kıymetini hastalanmadan önce ne kadar biliyoruz? Vücudumuzu korumak için neler yapıyoruz? Rabbimin emanetini hunharca kullanıyoruz. Sonra bir yerimiz ağrımaya başladı mı eyvah diyoruz. Lakin geri getiremeyeceğimiz eyvahlarımız oluyor bunlar. Gidin bedensel engelliye sorun bir kolun, bir ayağın kıymetini.

Sonra en yakınımızdakilerin ne kadar kıymetini biliyoruz. Babamızın; varlığı ile arkamızda dağ olan babalarımızın... Geri kafalı, yobaz, ırgat gözüyle baktığımız, kaybedince kıymetini bildiğimiz babalarımızın. Ne olur kaybetmeden kıymetlerini bilelim...

Ya "ağlarsa anam ağlar, gayrısı yalan ağlar" dediğimiz, o kutsal varlıkların ne kadar kıymetini biliyoruz? Hangi işinde "ana sen dur hele" deyip elinden işini alıyoruz? Her türlü hizmeti beklediğimiz, sırdaşımız olan analarımızın kıymetini de ölünce anlıyoruz.

Kardeşlerimizin... Aynı anadan, babadan olan kardeşlerimizi üç günlük dünya nimetleri uğruna niye kırıyoruz? Neyi paylaşamıyoruz o canlarımızla? Dara düşünce imdadımıza onların koşacağını hesaba katmıyor muyuz? evlendiler mi bir yabancı gibi niye oluyoruz?

Hele bizimle ağlayan bizimle gülen dostlarımızı, arkadaşlarımızı ne derece kıymetlendiriyoruz? İlk virajda sattığımız, yenileriyle değiştirdiğimiz o dostlar. Varlıklıyken can deyip, dara düşünce "acaba bir şey mi isteyecek?" diye kaçtığımız o dostlar. Ahh o dostlar...

Peki Devletimizin kıymetini ne kadar biliyoruz? Hani bizi her türlü kötülükten, kötülerden kollayan devletimizin. Yol istiyoruz. su istiyoruz, sağlık istiyoruz, eğitim istiyoruz, aş istiyoruz iş istiyoruz. Amma vergi ödemeye geldi mi ödememek için kırk takla atıyoruz. İşte o devletimizin kıymetini biliyor muyuz?

En önemlisi şehit kanlarıyla yoğrulmuş aziz Vatanımızı ne kadar seviyoruz? Ecdadımızın canıyla savunup bize emanet ettiği bu vatanı gözümüz gibi koruyup kolluyor muyuz? Peki onu da kaybedince mi kıymetlendireceğiz. Ana gibi şevkatlı olan, adına "ANAVATAN" değimiz bu topraklar bizim için ne ifade ediyor?

Hep lay-lay yapmayalım. Ara sıra you tube kanalına girip güzel şeylerin videolarını izleyelim. İyiliğin, güzelliğin, yardım severliğin takipçisi olalım. Unutmayın kalbin pası sevgisizliktir. Ne diyor Yunus Ata "Yaradılanı hoş görürüz yaratandan ötürü".

Bu günden tezi yok sevgi yumağı olalım. Aşk ile sadakat ile bağlanalım rabbimize.

Kıymetini bilelim çevremizdeki her şeyin. Kıymetini bilelim kaybetmeden, yok olmadan.

Ha benimde kıymetimi bilirseniz ölmeden bilin. Belki de en kötünün (benim) kıymetini bilmek sizi en mutlu kişi edecektir...

Sağ kalın Kıymet bilerek kalın.