İçimdeki pamuk helvalar
Yok oluyor
Pespembe düşlerim
Yeşeriyor gerçeğe

Yıldızlarım mavisinden utanıp
Mahcupça dökülüyor
Senin
Sevdasız çölüne

Salkım salkım
Hüzünlerindeyim
Farkındayım sendeki
Bensizliğin
Güneşin batışında
Saçlarını okşuyorum
Deli gururumun

Susmuş sözcüklerinde
Seni aradım her gün
ilk gününde kaldım
Ben bu
Aşkın..

Demirledim yüreğimin
Kırılgan hecelerini
Mavi okyanusuna
Sensizliği yolcu
Ediyorum

Bir kağıttan geminin güvertesinden
El sallıyorum
İçime sığmayan
Sessiz ofkelerimle