Kadın olmak;

Yaşama haklarının elinden alınması demek bu ülkede.

Hergün değişik bir şekilde öldürülmesine seyirci kalmak belkide.

Mutlu olmak için karar alırken, mutsuzluğa sürüklenmek değil mi sadece?

Tüm çabasına, tüm mücadelesine rağmen koparılmak dalından sessizce.

Evet, onlarca kadın cinayetlerinin, onlarca çocuk canilerinin yaşadığı bir toplumda yaşıyoruz ne yazık ki!

Anayasada, bizler için çıkarılmış o güzel yasalara rağmen mağdur olmaktan kurtulamıyoruz.

Vurulmaktan, kesilmekten, gözleri mor mor gezmekten, bütün kaçışlarımıza rağmen öldürülmekten kurtaramıyoruz.

Önceden sevip sonrasında yolları ayırdığı eski eşlerden gelen şiddetleri önleyemiyoruz.

Evet bugün bir kadın daha öldü.

Öldürüldü!!!

"Ölmek istemiyorum." diye haykırışları son sözleri oldu.

Bugün bir anne öldü, öldürüldü!

Hayatının son evresine kadar şahit oldu bu ölüme evladı.

Bugün bir baba öldürdü kendini evladının gözünde. Pişmanlık duysada ölmüştü o, o anda...

Bugün tüm ülke kalkıyor ayağa,

Ama; yarın normale döndüğünde bir kadın daha yok olacak bu şekilde.

Alışmak; işte biz bu ülkede bunu yaşıyoruz.

Şiddetleri önleyemiyoruz.

Şiddete maruz kalanları kurtarmak yerine olayı telefona çekip dünyaya yayıyoruz.

Mazlumun yanında olmak varken, karşıdan sessizce izliyoruz.

Bugün bu kadının son çığlıkları belki de bir gün bizim son çığlıklarımız olacak.

Sokak ortasında, ıssız bir yerde, hiç beklemediğiniz bir anda, hayatınıza son verilmesini istemiyorsanız sessiz kalmayın.

Kadınları kendilerine köle sanan zihniyetlere boyun eğmeyin, eğdirmeyin.

Kendilerine her şeyi yapmayı hak sayıp, kadın yapınca aşağılayan bu kafalara esir olmayın.

"Kadınlar size Allah'ı emanetidir." emanete hıyanet etmeyin.

Bırakın herkes yaşama hakkını kullansın.

Dünya sizin için yaratılsaydı cennet anaların ayakları altında olmazdı.