Prof. Dr. Mustafa Koç
Huzurun tarifi
Tencereye önce kendine ve başkalarına güvenerek kendini tanıma eklenir. Bu ana ocağında sevgiile kavrulur.Kendini tanıma kavrulunca tencereye kendini kabul eklenir ve kendini tanıma ile karıştırılır. Kendini tanıma ve kendini kabul iyice karıştırılınca hoş bir yapı ortaya çıkar ki bu kendi olmadır. Bu hoş yapı ortaya çıkınca ana ocağı üzerindeki tencereye empati ve haddini bilme eklenir. Bu karışımlardan sonra tencereye yerinde ve zamanında kullanılmak üzere, erteleyebilme, vazgeçebilme ve elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışma eklenir. Bu aşamadan sonra aşçı tencereye geçmiş deneyimlerinden doğru olanları yapmaya, eksikleri tamamlamaya ve yanlış olanları düzeltmeye katkı sağlayacak anlayışını katarak gelecekle ilgili beklentilerini de ekler. Bu aşamaya kadar tencereye eklenen her bir malzeme kendi arasında bir ahenk ve tutarlılık kazanıncaya kadar inançla pişirilir. Bu süreç sonucunda oluşan yapının üzerine sabır, hoşgörü ve affetme eklenir ve birazdaha pişirilir. Pişmeye yakın tencereye son olarak şükretme eklenir ve servise hazırlanır. Kendini ve diğer insanları olduğu gibi kabullenmeye, sevmeye, değer vermeye, paylaşmaya, iş birliğine, güvene, çalışmaya ve HUZURAhizmet için hazırdır yemeğimiz……