Erişilebilirlik etkeni ve iş gücü piyasasına kaderdaşlarımın yeterli ve etkin bir şekilde katılamaması görme engelli bireyler için sıkıntı yaratmaktadır.

Öncelikle iş gücü piyasasına engellilerin etkin bir şekilde katılamamasını açayım, biraz eğer engelli bir vatandaşsan iş gücü piyasasına katıla bilmen iş verenin insafına kalmıştır.

Neden mi şöyle bu konuya bir açıklık getireyim.

Engellisin x bir fabrikaya ya da x bir şirkete iş başvurusu için gittin iş verenle yani x bir kişiyle görüşmek istedin.

Hadi görüştün diyelim işe ihtiyacın olduğunu bahsettin o x kişinin vereceği cevap aynen şunlar olabilir; x kişi bizim işimize yarayan engelli arıyoruz sizin raporunuz bir hayli yüksek olduğundan dolayı sizi üzgünüm ki fabrikamız ya da şirketimizde çalıştıramıyoruz.

O dakikadan sonra hangi görme engelli birey olursa olsun böyle bir düzene kızıyor.

Dolayısıyla yerel yönetimin engelliler için yeterli bir biçimde verimli bir şekilde bilgi ve donanım eksikliği biz engellilerin mağdur olmasına sebep oluyor.

Düşünün ki bir ilçesin nüfusun 90000 üzerinde birde birçok imkanlara sahip bir ilçe bunun en büyük faydası sanayinin olması irili ufaklı yüzlerce fabrika var bunlara yerel yönetim olarak ilçenin başını çekenler ilçesindeki engellilerin iş gücü piyasasına katıp kendilerine yeterli bireyler olmasını sağlayamaması bizleri etkilemektedir.

Sadece engellilere özel günler olunca engelli vatandaşları görürler tanırlar bilirler sorun çözmek değil sadece engellilere yapılması gereken hizmeti bir gün engellilerin yanında durarak yapmaya çalışmaları işte biz şunu yaptık bunu getirdik diye söylemlerle gazetelere çıkmaları bizi gerçekten üzmektedir.

Engelli vatandaşlar tarafından da çok açık bir şekilde bilinmektedir.

Bizler sadece bir gün değil her zaman hatırlanmayı hak ediyoruz bizlerin sorunları sizlerin de sorunları olmalı sonra engellilere kimse demesin ki siz engellisiniz oturun susun ben ve benim gibi olanlar bu yapılanları asla unutmuyor unutmayacakta, bizler çalışmak ve kimseye bağlı olmadan özgür bir şekilde kendi alın terimizi yemek istiyoruz.

Engellilerin erişile bilirliği defalarca söylememize anlatmamıza rağmen kaldırım işgalleri devam etmektedir.

Kaldırım iniş ve çıkışlarına araçlar park edilmektedir.

İrili ufaklı dükkanlar ve mağazalar tarafından bazı eşyalar yollara nerdeyse saçılacaktır.

Bu ülkede bir erişile bilirlik yasası var bu yasa herkesi ilgilendirmektedir.

Sadece x bir kurumu değil dolaylı ve doğrudan vatandaşlarımızın da duyarlı olmasını beklemekteyiz.

Biliyorum ki ben ne kadar yazarsam yazayım baştakiler sadece okuyup geçecekler hani bir söz vardır eşekten düşeni eşekten düşen anlar bunlara anlata bilmemiz içinde sorunlarımızı bizim gibi engelli olmaları gerekiyor çünkü yıllardır yazarak anlatamadık, sözlü söylemeye çalıştık anlatamadık, biz daha ne yapalım.

Engelliler için yapmış olduğum hizmetler ben nefes aldığım süre boyunca devam edecek tek bir engelli arkadaşım kendisini dışlanmış hissederse toplum içeresinden bu vebal herkesin üzerinde bilin istedim.

Bu sebeple görme engelli arkadaş ve kardeşlerimin dünya beyaz baston haftalarını kutlar daha erişile bilir bir hayat sürmelerini yüce rabbimden niyaz ederim…