Hızla imara açılan ormanlar, maden aramalarına göz yumulması, doğayı yok sayan betonlaşma politikaları… Bu anlayışın sonucu artık sadece “zarar” değil; önlenemeyen felaketler ve geri dönülmez kayıplardır.

Dün yine canımız çok yandı.
Ve fark ettik ki, ölen sizin ailenizden biri değilse, sadece bir isimden ibaret kalıyor.
Oysa o gençler bir annenin kuzusuydu. Hayalleri vardı. Belki de bir çocuğun geleceğiydi…

-Otel yanar, 78 kişi ölür, kimse sorumlu değildir.
-Maden çöker, işçilerimiz can verir, hesap veren olmaz.
-Deprem olur, binlerce insan yıkıntılar altında kalır, kimse istifa etmez.
-Mağarada askerlerimiz hayatını kaybeder, nasıl öldükleri bile açıklanmaz.
-Orman yangınına müdahale etmeye giden, işe daha yeni başlamış gençlerimiz ölür.
Ve sonra yine… ölür, ölür, ölür… Bu işin sonu gelmez.

Peki, soralım:
-Bu işçilerimizin neden koruyucu ekipmanları yoktu?
-Neden her felakette aynı hataları tekrar ediyoruz?
-Neden hiçbir yetkili hesap vermiyor?

Ama artık yeter!

Her bir canın hesabı sorulmalı.
Bu, sadece onların ailelerinin değil, hepimizin boynunun borcudur.
Çünkü onlar birer isim değildi.
Onlar en kıymetlilerimizdi.

Her bir canın, her bir ağacın, her yanmış canlının hesabı sorulana kadar…
Susmamalıyız. Vazgeçmemeliyiz. Unutmamalıyız.

Çünkü biz sustukça,
Onlar yine ölecek.
Ve biz bu acıları tekrar tekrar yaşamaya devam edeceğiz.

Unutmayalım;
Yetkililer hesap vermedikçe, hiçbir felaket “doğal” değildir.

Nihat BAYRAKTAR
CHP Hendek İlçe Başkanı